واقعیت افزوده و واقعیت مجازی دو مفهوم مشترک هستند. واقعیت افزوده اشیاء مصنوعی را در محیط واقعی شبیه سازی می کند. واقعیت مجازی ، محیطی مصنوعی را ایجاد می کند.
اما در واقعیت مجازی ، کامپیوتر از سنسورها و ریاضیات استفاده می کند. بنابراین به جای قرار گرفتن یک دوربین واقعی در یک محیط فیزیکی ، موقعیت چشمان کاربر در محیط شبیه سازی شده قرار می گیرد.
قرار دادن یک هدست VR روی سرتان شما را نسبت به اطرافتان نابینا می‌کند. اما احساسات شما را در درون گسترش می‌دهد. شاید حتی خودتان را روی قله ی دماوند ببینید.
واقعیت افزوده اما، مارا جای خاصی نمی‌برد، بلکه واقعیت ما را می‌گیرد و چیزی به آن می‌افزاید.